**ဆြဲေစ့မိသည့္ တံခါးခ်က္**

ေကာင္းကင္ၾကီးတခုလံုး မႈန္မိႈင္းအံု႔ဆိုင္းေနျပီ
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလေအးတခ်က္အတိုက္မွာ
ရင္ဘတ္တခု က်ကြဲသြားသံ
နားနဲ႕ ဆတ္ဆတ္ ၾကားလိုက္ရတယ္ အေမ။


တိမ္မည္းမည္းေတြ ခရီးသြားေနၾကျပီ
တိမ္တိုက္တစ္ခု အျဖတ္
လစ္ဟာသြားတဲ့ ေကာင္းကင္မွာ
မခ်ိျပံဳးနဲ႕သြားျဖဲျပေနတဲ့ ၾကယ္ေတြ
မ၀ံ႕မရဲနဲ႕ လင္းလိုက္မွိန္လိုက္ ရဲရဲမျပံဳးႏိုင္ရွာဘူးအေမ။

ဟိုး ..... ခပ္ေ၀းေ၀းမွ
လမင္းကေတာ့ သူတတ္ႏိုင္သေလာက္အလင္းနဲ႕
ၾကယ္ေတြကို ခြန္အားေပးေနေပမဲ့
သူ႕ကိုယ္သူ အားမရတဲ့ ဟန္နဲ႕
လူမသိ သူမသိ
သက္ျပင္းေတြ ခိုးခိုးရိႈက္ေနတယ္အေမ။

ခရီးသြားေနတဲ့ တိမ္ဆိုင္ေတြ
က်ေနာ့္ေခါင္းထက္ တေထာက္နား
သူတို႕ေပါက္ကြဲမႈေတြကို မိုးေရအျဖစ္ရြာသြန္းေနၾကျပီအေမ။

ေပါက္ကြဲမႈမိုးေရၾကား မိနစ္အနည္းငယ္ ေငးရင္း
ေခါင္းတစ္ခ်က္အငံု႕
ေစြးေစြးနီရဲ ခပ္ဟဟ ျဖစ္ေနတဲ့
က်ေနာ့္ရင္ဘတ္တံခါး
ခပ္ပါးပါးေလး ဆြဲေစ့ျပီး ဥပကၡာအျပဳ
ေပါက္ကြဲမႈမိုးေရနဲ႕ေရာျပီး က်ေနာ့္ပါးျပင္ထက္
ေႏြးရွရွ ျဖတ္သန္းသြားခဲ့တယ္ အေမ..။


ခ်ိဳခ